کابوس‌های اوپنهایمر: مسابقه‌ي تسلیحات هسته‌ای جدید

کلمات کلیدی:

این در حالی‌است که پیش از این تحت معاهده‌ی استارت جدید که از سال ۲۰۱۱ لازم‌الاجرا شده بود، دو کشور به‌طور مداوم یکدیگر را در مورد تحرکات موشکی و بمب افکن‌های خود به‌روز می‌کردند؛ اما چنین تعاملاتی به‌شدت کاهش یافته و از مارس ۲۰۲۰ هیچ بازرسی محلی انجام نشده، که خود نشان‌دهنده‌ی خطر مرگبار کنترل تسلیحات هسته‌ای جهانی است.

اکونومیست در ادامه اشاره می‌کند که دو کشور روسیه و آمریکا، به‌رغم کاهش ارتباطات و کاهش اعلان پرتاب موشک‌های بالستیک خود، همچنان به محدودیت‌های معاهده‌ی استارت جدید در مورد کلاهک‌های هسته‌ای پایبند هستند. نویسنده ادعا می‌کند که کاهش این ارتباطات و اعلان‌ها می‌تواند حتی به ظهور یک مسابقه‌ي تسلیحات هسته‌ای بالقوه که با دخالت چین حتی می‌تواند پیچیده‌تر و خطرناک‌تر از دوران جنگ سرد باشد؛ منجر شود.

اکونومیست در ادامه اشاره می‌کند که دو کشور روسیه و آمریکا، به‌رغم کاهش ارتباطات و کاهش اعلان پرتاب موشک‌های بالستیک خود، همچنان به محدودیت‌های معاهده‌ی استارت جدید در مورد کلاهک‌های هسته‌ای پایبند هستند. نویسنده ادعا می‌کند که کاهش این ارتباطات و اعلان‌ها می‌تواند حتی به ظهور یک مسابقه‌ي تسلیحات هسته‌ای بالقوه که با دخالت چین حتی می‌تواند پیچیده‌تر و خطرناک‌تر از دوران جنگ سرد باشد؛ منجر شود.

این خطرات یادآور ترس اوپنهایمر، پدر بمب اتمی، از یک فاجعه جهانی است. در طول جنگ سرد، توافقات مختلف بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به طور قابل توجهی زرادخانه‌های هسته ای را محدود کرد و اعتماد متقابل ایجاد کرد. این توافقات باعث شد تا ذخایر هسته‌ای جهانی از 70400 کلاهک در سال 1986 به حدود 12500 کلاهک امروزی کاهش یابد. اما ژئوپلیتیک پیچیده‌ی کنونی که بازیگران موثر هسته‌ای بیشتری مثل چین و کره‌ی شمالی در آن درگیر می‌شوند، کنترل تسلیحات هسته‌ای را به طور فزاینده‌ای چالش برانگیز می‌کند.